Eigenhandige vertaling uit het Engels

Ik was van plan om het Land van de Duisternis binnen te gaan, dat bereikbaar is via Bulghar na een reis van veertig dagen. Maar ik verwierp het project vanwege de enorme moeite en kosten die nodig waren en de kleine winst die daaruit gehaald kon worden.
De reis daarheen kan alleen gedaan worden in kleine karretjes die worden getrokken door grote honden, want er is ijs in die woestijn, zodat noch de voet van een mens noch de hoef van een dier er een goede grip op hebben, waarentegen de honden klauwen hebben en hun voeten dus stevig op het ijs blijven staan.
Niemand kan deze woestijn binnengaan, behalve kooplieden met grote voorraden, die ieder een honderdtal karren geladen met eten, drinken en brandhout bij zich hebben, want er zijn geen bomen daar, en ook geen stenen of woningen. De gids in dit land is de hond die de reis al vele malen gemaakt heeft en zijn prijs is ongeveer duizend dinar.
De kar wordt aan zijn nek vastgemaakt en drie andere honden zijn er aan gekoppeld; hij is de leider en alle andere honden volgen hem met de karren en stoppen als hij stopt.
Deze hond wordt nooit geslagen of uitgescholden door zijn baas die, als er eten wordt bereidt, de hond eten geeft voordat de mensen gaan eten, want anders is de hond willoos en stelt de baas aan ontberingen bloot.