Nederlandse vertaling van 1699:

Den 9. der Ooghst-maend vertrocken wy weer van Surguto. Vermits wy hier jonge wackere Lieden aan de Riemen om te Roeyen bequamen, welcke op onse aen moedigingh 't werck dapper aengreepen, soo passeerden wy den 13.dito ter linckerhand de Rivier Wache voorby. Op den volgenden 19. weer een andere, genoemd Tym; en bereyckten eyndlijck den24. dito de Stad Narym, gelegen ter lincker syde de Vloed Oby.

Hier staet, als wat bysonders, aen te mercken, datmen by Winter-tijd met Paerden van Tobolsk na Narim niet kan koomen; maer wel op Sleeden, getrocken van Honden, op de volgende wijs.

Voor een Narte, of Sleede, spandmen drie of vier Honden; welcke de waerd, of Eygenaer, met een Roede voortdrijft. Indien de Sleede vry swaer beladen is, soo streckt hy selfs in persoon wel meê nevens de Honden.

D'oorsaeck datmen tot dit Werck geen Paerden gebruyckt, ontstaet hier uyt, dat geheel het Land is gelijck een Wildernis ; derhalven t'eenemael onvoorsien van Paerde-voeder.

Daer en-boven valt de Zneeuw hier by Winter-tijd meer als een Vadem hooghte op d'Aerdbodem ; waer over de Honden met hare Narte heenen loopen ; maer insonderheyd, vermits de koude hier grouwlijck fel is.

Wanneer de weynige Inwooners deeses Lands sigh op de Jaght willen begeven, soo latense door hare Honden hare Victualien, of Leeftoght, en Jaght-gereedschap , als Boogen , Spiessen , Pijlen, Bijlen en dierghelijcke Werktuygen , brengen na een seeckere Plaets, daer hare Rendezvous is.

Hier blyvense dickmael seven of aght weecken aghter een. 't Gewest , daerse't Wild vangen willen, leght veeltijds aght of veerthien dagreysen van hare Wooningen af.

Een dierghelijcke Sleede-vaert gebruycken oock d'Ostacken , welcke omtrent dese Landstreeck woonen.
(Adam Brand, Seer aenmercklijcke Land- en Waterreys, 1699. blz 48-49)